Boylu boyunca bir sokağın en köşesindeki en soluk renkli en pis duvara yaslanmıştı. "Ne yaptım ben?" diye düşündü. Hafızası sanki tüm olan biteni silmek için zamanla yarışıyordu. Az önce yaşadıkları avuçladığı anda parmaklarının arasından kayan kumlar gibi zihninden akıp gidiyordu. Yakalamayı becerdiği bazı kelimeler de olmuştu: "Serseri!" Hayır hayır. Bu sözcük zaten beyninde saatlerdir yankılanıyordu. Başka şeyler de hatırlamalıydı. Gözleri artık gözyaşı dökmeye isyan ediyor, yuvalarından fırlayacakmışcasına acıyordu.  "Neredeyim ben?" Gerçekten de nerede olduğunu bilmiyordu. Bilmediği bir şehirdeydi. Sokaklar yabancıydı. Tüm bu yabancılıkların içinden soyutlayıp kendine yakın kıldığı tek varlık, ayakta durabilme sebebi de yoktu artık. Başını sağa sola çevirdi; gözyaşları etrafını görmesine engel oluyordu. Her şeye buğulu bir camın arkasından bakıyor gibiydi. Bir kez daha  hıçkırdı ve elleriyle gözlerini ovuşturdu. Gece olmuş, karanlık çökmüştü. A

King's Speech , Kral'ın Konuçması diye çevirilmesi gerekirken "Zoraki Kral (!!)" diye çevirilen 12 oscar adayı ve 4 oscar sahibi bir film. En iyi yönetmen, en iyi erkek oyuncu, en iyi özgün senaryo ve en iyi film dallarında kazandığı oscarlarla geceye damgasını vuran " hükümdatlar da insandır, onların da kusurları vardır." olgusunu alttan alttan işleyen hoş bir film. İzledikten sonra kaç kişinin hayatı değişmiştir bilemem. Ha belki de gaza gelip başbakan olmak isteyen kekemeler ortaya çıkmış olabilir, evet. İnsanların psikolojilerine fazla eğilmeden, duygularını sömürmeden yapılmış, sıkıcı bir senaryoyu izlenilebilir kılmış olan şeyler; oyuncuları ve o sarayları , kostümleri kiralayacak destek .- Yönetmenin yaptıkları ilgi alanıma girmiyor malesef ki- Benim canım bir tanem bebeğim Helena Bohem Carter burada IV.George'un karısı rolünde ve bir kez daha her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır sözünü doğrulayacak şekilde davranıyor. Henüz bir p